Myrthe wilde haar dertigste levensjaar extra bijzonder maken, dus bedacht ze een uitdagend plan: een jaar lang geluk delen. “Ik heb soep gemaakt voor daklozen, een fruitsalade aan de postbode gegeven en gekookt voor een hele school.”
“Nooit had ik iets met het vieren van verjaardagen, maar de week voordat ik dertig werd, voelde het anders. Ik stelde mezelf de vraag: ‘Hoe ga ik het komende jaar extra bijzonder maken?’ Heel impulsief besloot ik om een jaar lang geluk te delen. Het moest een uitdaging zijn en mij uit mijn comfortzone halen. Daarom heb ik voor iedere maand een ander thema bedacht. De eerste maand was het thema bloemen en heb ik dertig dagen lang bloemen weggegeven aan vreemden en bekenden.”
Soep op school
“De derde maand van mijn geluksproject stond in het teken van eten. Dertig dagen heb ik gekookt voor en met anderen. Toen ben ik ook beland bij het Ronald McDonald Huis. Nog steeds kook ik hier iedere laatste vrijdag van de maand een gezonde maaltijd, meestal samen met vrienden. Het is mooi om de ouders zo dankbaar te zien voor alles wat we koken. Ze hoeven even niet in de keuken te staan en kunnen langer bij hun zieke kind blijven. Ik vind het al lastig om te bedenken wat ik ga eten, laat staan als je kind in het ziekenhuis ligt!”
“Diezelfde maand heb ik soep gemaakt voor daklozen, een fruitsalade aan de postbode gegeven en gekookt voor een hele school. Mijn moeder vertelde dat veel kinderen beschimmeld brood of zelfs geen brood meekrijgen op de school waar zij werkt. Daarom leek het mij een goed idee om ook daar geluk te delen. Op het menu stonden pittige tomatensoep en courgettesoep. Ik wilde iets maken wat voedzaam is, lekker smaakt en er niet uitziet als groente. De kinderen vonden het een feestje om een keer iets anders te eten dan brood.”
Rooskleurig
“Geluk delen zit voor mij in grote én kleine dingen. Van iemands boodschappen tillen tot honderd pannenkoeken bakken en een pannenkoekenfeestje organiseren. Natuurlijk besef ik dat ik niet in mijn eentje de wereld rooskleurig kan maken, maar ik kan op zijn minst mijn omgeving iets leuker maken. Het is jammer dat anderen helpen niet meer in ons systeem zit, we zijn veel te druk bezig met onszelf. Als we allemaal iets socialer zijn, weet ik zeker dat het leuker en gezelliger wordt.”
“Anderen helpen is niet alleen mijn tweede natuur geworden, het heeft mij ook geholpen om meer voor mezelf te kiezen. Eerst zette ik iedereen op nummer één en mezelf op nummer vijf. Door uit mijn comfortzone te komen, is dit veranderd. Ik vind het heel fijn dat ik nu veel makkelijker ‘nee’ zeg. Daarom kan ik iedereen aanraden om geluk te delen. Naast de blije gezichten en leuke reacties krijg je er zelf ook energie voor terug. Stap er blind in en doe iets wat je normaal niet zo snel doet. Het maakt niet uit of het een klein of groot gebaar is. Als je het vaak genoeg doet, inspireer je vanzelf anderen.”