Wie: Mariëlle Poland (34), getrouwd, 3 kinderen, eigen praktijk De Zilveren Maanvlinder voor hooggevoelige kinderen en volwassenen, en schrijver van verschillende boeken over hooggevoeligheid

Mariëlle had een wetenschappelijke baan op de universiteit. Toen ze echter meer te weten kwam over haar eigen hooggevoeligheid wilde ze daar meer mee doen. Nu heeft ze een eigen, goedlopende praktijk waar ze hooggevoelige kinderen en volwassen begeleidt.

“In de periode dat ik nog op de universiteit werkte, hield ik me steeds meer bezig met hooggevoeligheid. Destijds wist ik al wel dat ik zelf hooggevoelig ben. Ik dacht dat ik dat een plek had gegeven, maar toen ik me er intensief mee bezighield, ontdekte ik steeds meer. Er waren zoveel vragen waar ik al jarenlang mee rondliep en eindelijk een antwoord op kreeg. Zo begreep ik nooit waarom anderen altijd in een keer in slaap vielen en ik nog honderdduizend dingen in mijn hoofd had. Continu dat gemaal en gepieker in mijn hoofd, altijd bezig zijn met andere mensen. Ik vroeg me echt af waarom ik zoveel informatie tegelijkertijd opnam en andere mensen niet.”
“Met al die inzichten wilde ik iets doen. Hoe precies wist ik nog niet, maar ik heb mijn universitaire baan opgezegd om dat uit te zoeken. Ik heb daarin echt mijn hart gevolgd.”

Huidige maatschappij

“Tegenwoordig zijn de prikkels voor hooggevoelige kinderen nog veel erger dan in mijn tijd. Bijvoorbeeld door alle snelle, felle digitale beelden en het continu verbonden zijn met smartphones en tablets. Daarnaast vraagt de huidige maatschappij zoveel van kinderen. Soms zit hun agenda zo vol dat ze niet eens een moment kunnen vinden om naar mijn praktijk te komen. Dan denk ik weleens: als je de agenda leegmaakt en meer rust inbouwt, is mijn begeleiding misschien niet eens nodig.”
“Toen ik nog een kind was, bestempelden mensen mij als heel verlegen. Ik trok me vaak terug en deed veel alleen. Ik was ook vaak bang dat wat ik zei niet goed was. Ik merkte namelijk vrij snel dat anderen niet hetzelfde waarnamen en wisten als ik.”

Rust en zelfverzekerdheid

“De kinderen die langskomen in mijn praktijk zijn eigenlijk allemaal kleine ‘ik-jes’. Ook zij voelen zich anders dan anderen, maar kunnen dat niet uitleggen. Ik zie vaak kinderen die door een hele medische molen zijn gehaald om de oorzaak van hun buikpijn en hoofdpijn te achterhalen. Terwijl het gewoon stressopbouw is omdat ze niet weten hoe ze met hun hooggevoeligheid moeten omgaan. Ik ben zo blij dat ik ze kan vertellen dat ik ze begrijp en kan helpen. Ik kan de wereld om hen heen niet veranderen, maar ik kan ze wel leren hoe ze ermee om moeten gaan en uitleggen wat er in hun hoofd gebeurt. Ik zie dan weer rust en zelfverzekerdheid bij ze terugkomen.”
“Sommige volwassenen in mijn praktijk zeggen weleens: ‘Had ik dit maar eerder geweten.’ Gelukkig heeft mijn moeder vroeger altijd heel erg goed in de gaten gehad wat wel en niet goed voor mij was, terwijl ze niet wist dat ik hooggevoelig ben. Ik heb mijn hooggevoeligheid kunnen herkennen, erkennen en inzetten. Dat heeft mijn pad bepaald.”