Aan het begin van zijn loopbaan stond Alfred Vogel voor de keuze van zijn leven: medicijnen studeren of zich zelfstandig verder verdiepen in de natuur als bron van geneeskracht.
Alles pleitte voor het eerste. De wereld om hem heen was gefascineerd door het naïve denkbeeld dat de techniek alle problemen van de mensheid zou oplossen. Agressieve chemische bestrijdingsmiddelen zouden een einde maken aan misoogsten. Synthetische geneesmiddelen, waarvan sommige zeer effectief, begonnen hun opmars; echter, in enkele decennia werd een erfgoed aan plantaardige geneesmiddelen dat in de loop van duizenden jaren van generatie op generatie was doorgegeven bij het grof vuil gezet. Niemand voorzag de consequenties. Niemand besefte tot in welke mate deze nieuwe verworvenheden de kwaliteit van het leven zouden aantasten.
In het zicht van die aanstormende vloedgolf nam Alfred Vogel zijn standpunt in. Overtuigd van de onuitputtelijke geneeskracht in de natuur koos hij voor een leven waarin hij al zijn mogelijkheden en talenten aanwendde om, vanuit een natuurlijke invalshoek, zijn zieke medemensen zo goed mogelijk te helpen.
Wanneer hij nu terugblikt op zijn leven, kan hij tevreden zijn. Zijn levenswerk heeft erkenning gekregen en wordt door een internationale wetenschappelijke staf voortgezet. Hij ontving een eredoctoraat en tal van onderscheidingen. Zijn genees-middelen zijn inmiddels in meer dan 40 landen verkrijgbaar. In Nederland worden de meeste Vogel-geneesmiddelen door ziekenfonds of verzekering vergoed. Mil-joenen mensen overal ter wereld, waaronder tal van artsen en wetenschappers, delen inmiddels zijn voorkeur voor een natuurlijker manier van leven en voor veilige, natuurlijke therapieën en natuurlijke geneesmiddelen die praktisch vrij zijn van bijwerkingen. Een kort overzicht van zijn leven maakt duidelijk welke rol hij heeft gespeeld in het huidige denken over ziekte en gezondheid en hoe hij daarin zijn tijd ver vooruit was.
Een bescheiden begin
Om de mensen in zijn omgeving te kunnen voorzien van verantwoorde gezond-heidsadviezen, startte Alfred Vogel een praktijk. Omdat de bestaande natuurlijke geneesmiddelen niet aan zijn kwaliteitseisen voldeden, begon hij na korte tijd zelf extracten te maken uit verse geneeskrachtige planten. Uiteindelijk groeide zijn praktijk dermate dat hij het niet meer alleen aankon en artsen in dienst nam die zijn visie op de geneeskunde deelden.
Expedities
Om zijn therapeutische mogelijkheden uit te breiden, ondernam hij expedities naar de uiteinden der aarde. Hij leefde geruime tijd bij natuurvolken in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika, Afrika en Azië en bestudeerde vol respect hun leef- en geneeswijzen.
Zo leerde hij van Black Eagle, opperhoofd van de Sioux-indianen in South Dakota, het geheim van Echinacea purpurea. Hij maakte er een geneesmiddel van dat uiteindelijk zijn meest bekende zou worden: Echinaforce! De weerstand-verhogende eigenschappen van deze geneeskrachtige plant zijn inmiddels weten-schappelijk vastgesteld.
Begenadigd spreker en auteur
Van alles wat hij ontdekte en ondervond, hield hij nauwkeurig bericht bij. En die aantekeningen vormden de basis voor zijn latere lezingen en publikaties.
Vanaf zijn achttiende jaar tot ver in de tachtig hield hij lezingen om zijn ervaringen en ontdekkingen van geneeskrachtige planten met anderen te delen: bij kampvuren in de tropen, op een zeepkist in Hyde Park Corner, voor volgepakte zalen en voor radio en TV in landen over de hele wereld.
In de rust en stilte van de vroege morgen, van 4 tot 6, zette Alfred Vogel zijn er-varingen en denkbeelden over natuurlijk leven en genezen op papier. Zo ont-stonden 'De Kleine Dokter', tal van andere boeken en een eindeloze reeks ar-tikelen voor het maandblad 'Gezondheidsnieuws'.
Meer dan een halve eeuw lang schreef hij elke maand het tijdschrift vol dat in Nederland bekendstaat als 'Gezondheidsnieuws', een één-mans journa-listieke prestatie zonder weerga. 'Gezondheidsnieuws' is inmiddels het grootste gezondheidsblad van Nederland.
Alfred Vogel schreef ook een aantal boeken. Zijn boek 'De Kleine Dokter' ver-scheen voor het eerst in 1952. In 1996 rolt het miljoenste exemplaar van de Nederlandse uitgave van de persen. Over de hele wereld zijn er meer dan 2 miljoen exemplaren van gedrukt in 12 talen.