Ik heb meer meegemaakt dan sommige mensen in een heel leven. Vanaf mijn geboorte was het al heftig, met een vader die alcoholist was en losse handjes had. Mijn moeder bleef bij hem totdat mijn zusje werd geboren met het syndroom van Down. Hij wou een abortus. Zij niet. Vanaf die tijd hadden we geen huis meer. Mijn moeder raakte bevriend met een man die ons onderdak bood. Zeven jaar werden mijn zusje en ik door hem misbruikt en verwaarloosd. Op mijn vijftiende verhuisden we naar Drenthe. Daar ging het mis met mij. Drank, drugs en seks. Op mijn achttiende stierf mijn moeder en werd ik voogd van mijn kleine zusje van veertien. Zij kwam terecht in een woongroep voor verstandelijk gehandicapten. Ik ging samenwonen met een jongen die net als mijn vader losse handjes had. De geschiedenis herhaalde zich. Ik werd dakloos, was alleen en leek voor het ongeluk geboren. Tot ik de liefde op mijn pad trof en mijn leven eindelijk een positieve wending kreeg. Voor mijn zusje vonden we een ideale plek om te wonen, wijzelf kregen een huis, braken met mensen die een slechte invloed op ons hadden en gingen in therapie. In 2009 werd ik de trotse moeder van een zoon. Maar het noodlot sloeg toe. Mijn grote liefde werd ziek. Tot vier keer toe kreeg hij een hersenvliesontsteking en moest hij vechten voor zijn leven, maar hij is er nog. In 2013 konden we ons geluk niet op, ik was zwanger van een eeneiige tweeling. Wat geweldig, maar ook: wat zwaar! Voor ons een reden om met onze intense levensgeschiedenis aan de slag te gaan. EMDR bleek daarvoor een perfect hulpmiddel. Zonder alles opnieuw te moeten herbeleven, geef je je pijn een plek. Ik merk dat er een rust over ons gekomen is en ik weet nu zeker: we redden ons wel.
Sandra
Bron
Naam | gezondNU |
Datum | December 2016 |