Aan de rand van Den Haag, met een overvloed aan winkels en beton, ligt een tuin die hier precies het tegenovergestelde van is. Op Proeftuin Erasmusveld waan je je in de wildernis. Suzanne Monnier is hier, vanuit de visie van de permacultuur, begonnen met de aanleg van een stadsakker.

Suzanne Monnier, stadsboerin en pionier, is nieuwsgierig van aard en dat komt perfect van pas bij de ontwikkeling van een duurzame woonwijk in Den Haag. Een plek die een proeftuin is voor een nieuwe, gezonde manier van wonen en leven. “Een aantal jaar geleden raakte ik volledig in de ban van de permacultuur. Het thema voedselzekerheid liet mij niet meer los. Op deze plek probeer ik een biodiverse eetbare tuin te realiseren die niet alleen voedsel produceert voor ons, maar zorg draagt voor alle levensvormen.” Voor deze eetbare tuin laat Monnier geen vrachtwagens met zand, bloembollen en bomen aanrukken. “Vanuit de permacultuur begint alles met observeren, efficiënt ontwerpen en werken met kringlopen. In de praktijk is dat handen in de klei, bodem verbeteren, zaaien, blijven observeren, reageren en heel hard werken.”
In de westerse wereld zijn we verwend met een overdaad aan voedsel. Toch dreigt er een voedseltekort. Volgens Monnier zou de permacultuur een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het tot stand brengen van voedselzekerheid. “De traditionele landbouw put de aarde uit. Monocultuur, de massale teelt van één soort gewas, gaat gepaard met waterverspilling, bodemerosie en transport over lange afstanden. En als een oogst mislukt, dan heb je niks meer. In de permacultuur werk je met een biodivers systeem, waarin verschillende plantlagen met elkaar samenwerken en je de bodem met rust laat en verbetert. Op die manier creëer je veerkracht. Mocht één gewas het niet goed doen, dan staan daaromheen nog genoeg andere eetbare planten. Een appel uit een permacultuurtuin bevat bovendien meer vitaminen en mineralen dan een traditioneel geteelde appel, waardoor je er minder van nodig hebt. “

Permacultuur in je eigen keuken

Aan een gft-container doet Monnier niet, want niets wordt weggegooid. Bijna alles krijgt een nieuw leven. Dat is iets waar we thuis nog wel van kunnen leren. Ook daar kunnen we namelijk permacultuur toepassen om goed voor onszelf te zorgen. “Een gezonde voedselkringloop begint bij jezelf”, aldus Monnier. Ze vervolgt: “In je keuken kun je kiemgroentes verbouwen en op het balkon kruiden. Snoeiafval kun je klein knippen en als bodembedekking gewoon laten liggen. Alle beetjes helpen.”
Permacultuur klinkt als iets wat permanent is. Dat is het project Proeftuin Erasmusveld helaas niet. Uiteindelijk komen er huizen te staan en zal de tuin grotendeels verdwijnen. Toch hoopt Monnier iets permanents achter te laten: “Ik hoop mensen te inspireren anders om te gaan met voedsel én andere middelen die we tot onze beschikking hebben. Hopelijk wordt deze plek getransformeerd tot een woonwijk waar ruimte is voor een voedselbos met fruitbomen, notenbomen en andere vaste eetbare planten, een kas en een moestuin. Lokaal voedsel is een belangrijke schakel op weg naar een gezonde en duurzamere toekomst.”