Iedere dag verliezen vier vrouwen met kinderen onder de achttien jaar hun partner. Stichting De Jonge Weduwe ondersteunt deze jonge vrouwen en hun halfwezen na deze ingrijpende gebeurtenis.
 
Petra van Rij richtte Stichting De Jonge Weduwe op (samen met haar zus), nadat haar man overboord sloeg en stierf tijdens de Volvo Ocean Race in 2006. Ze was 32 en net zwanger van hun tweede kind. Als je je partner verliest, moet je van alles regelen op administratief, juridisch en fiscaal gebied. Terwijl je worstelt met je verdriet, gaat je leven gewoon door. “Ik was nergens toe in staat”, blikt ze terug.
Op bijeenkomsten voor lotgenoten voelde ze zich een vreemde eend in de bijt. De meeste mensen waren ouder en waren nog samen met hun partner gepensioneerd. Ook hadden zij niet de zorg voor kleine kinderen. Via via kwam ze in contact met een andere jonge weduwe (Karin Kuiper – de weduwe van Karel Glastra van Loon) en bij haar voelde ze zich gesteund en begrepen.
“Waar ik last van had, was dat mensen vonden dat het rouwproces na een halfjaar maar weer over moest zijn. ‘Je bent nog jong.’ En: ‘Je vindt wel weer een ander.’ En: ‘Gelukkig heb je de kinderen, die slepen je er wel doorheen.’ Die opmerkingen zijn allemaal even verschrikkelijk.”
“Een jonge weduwe rouwt levenslang. Je hebt verdriet om je partner die overleden is, om jezelf, om je toekomstverwachting, je moet je beeld van een gezinsleven opnieuw inrichten, terwijl je overspoeld bent door verdriet en boosheid.”
Ieder rouwproces is uniek: het verliezen van je partner na een ziekbed is anders dan na een ongeval of een zelfdoding. “Wat je deelt, is het verdriet en de zorg om de kinderen die geen vader meer hebben. Dat is waar tijdens onze bijeenkomsten de meeste aandacht naar uitgaat.”

Zo ben je er voor iemand

Is er iemand in je omgeving veel te jong weduwe geworden? Denk niet te snel dat je je opdringt, maar laat merken dat je aan iemand denkt. Wat je zoal kunt doen?
Neem de kinderen een dagje uit handen, verricht onderhoud in de tuin, vul de lege stoel aan tafel, zodat de weduwe eens een grotemensengesprek kan voeren tijdens het eten, laat de hond voor haar uit, breng haar kinderen een keer naar zwemles, plak een fietsband, ga mee naar de garage als de auto 
gerepareerd moet worden, zet de containers aan de straat. Van Rij: “Veel vrouwen zijn dat niet gewend, want ‘hij deed dat altijd’. Datzelfde geldt vaak voor de financiële administratie en de belastingen; het is fijn als iemand met je meedenkt op dit vlak. Veel vrouwen krijgen stress van die blauwe envelop.” En tot slot: “Help iemand zonder er iets voor terug te verwachten.”
“Mensen begrijpen niet dat een rouwproces langer dan een jaar duurt. Dat hoeft ook niet. Maar respecteer dat het is zoals het is. Rouw is niet een probleem dat je kunt oplossen, maar een proces waarbij je liefde, steun en genegenheid nodig hebt.”
 
Meer weten:
Petra van Rij schreef een boek over haar rouwproces: Gisteren was alles nog goed. Je kunt dit boek bestellen via de website voor € 15,-. Het bedrag komt ten goede aan de stichting. Kijk op dejongeweduwe.nl of bezoek de groep ‘De Jonge Weduwe’ op Facebook.