“We hebben veel bijzondere patiënten, maar deze Zeeuwse vrouw springt er wat mij betreft wel uit. Ze komt helemaal vanuit Zeeland naar onze kliniek in Wolvega, Friesland. De reden dat ze voor ons kiest is onder meer omdat we geen wachtlijst voor donorzaad hebben. De vrouw is eind dertig en alleenstaand, ze wil echter heel graag moeder worden. Na de counselingsgesprekken met de psycholoog en arts gaan we van start met de behandeling.”
“Vol goede moed begint ze met de inseminatiebehandelingen. Daarbij brengen we op het moment van de eisprong zaad in de baarmoeder in. Medisch gezien is ze helemaal gezond en toch wordt ze maar niet zwanger. De vrouw blijft moed en hoop houden en aangezien we medisch geen afwijkingen of bijzonderheden kunnen vinden, onderneemt ze elke keer de reis van Zeeland naar Wolvega voor een nieuwe behandeling.”
“Inmiddels zijn we een aantal behandelingen verder en ben ik opnieuw in gesprek met haar. Ze vertelt me dat ze al een tijdje twee dozen met kinderkleding in huis heeft. Ik schrik daar een beetje van en bespreek dat met haar. Hoewel een groot percentage van de behandelingen uitloopt op een zwangerschap, kan niemand namelijk garanderen dat het ook echt gaat lukken. Ik zeg tegen haar: ‘Misschien leg je te veel druk op jezelf. Als je te veel bezig bent met zwanger worden, geef je de embryo’s geen ruimte om in te nestelen. We weten überhaupt niet zeker of het gaat lukken. Probeer er ook bij stil te staan dat de kans bestaat dat je niet zwanger wordt.’ Eerst is ze verbaasd en teleurgesteld door mijn advies. Later vertelt ze me dat ze de dozen met kleding haar huis uit gedaan heeft.”
“Het mag nog steeds niet baten: een zwangerschap blijft uit. Na twaalf inseminaties ondergaat ze een ivf-behandeling. Dat is voor patiënten altijd moeilijk; het is zowel lichamelijk als emotioneel erg belastend en daar komt bij dat verzekeraars maximaal drie pogingen vergoeden. Lukt het met die drie keer niet, dan komt het gesprek: hoe verder? Dat kan betekenen dat je je erbij neer moet leggen dat je nooit een kind zult krijgen. We bespreken dan hoe we dit goed kunnen begeleiden.”
“In goed overleg starten we de behandeling en mevrouw blijft optimistisch. Maar na twee ivf-behandelingen heeft zich nog geen embryo ingenesteld. Er blijft nog één poging over.
Na een goede startecho verloopt de behandeling zonder problemen, maar voor het terugplaatsen van de embryo’s wordt gemeld dat er waarschijnlijk weinig kans van slagen is. Dat lijkt de stemming bij mevrouw te doen omslaan. Ze heeft er geen vertrouwen meer in. Misschien dat dat juist deze laatste poging wel doet slagen! Door de gedachte aan zwanger worden los te laten, heeft ze ruimte gegeven en kon innesteling van de embryo’s plaatsvinden. Na een traject van drie jaar is ze zwanger van een tweeling!”
“Het verhaal van deze mevrouw bevestigt voor mij dat het een goede keuze is geweest om bij Nij Barrahûs te gaan werken. Hier krijg ik de ruimte om te luisteren naar onze cliënten.
We trekken veel tijd voor ze uit. We rekenen een kwartier voor een controle-echo, waar andere klinieken soms twee of drie echo’s in een kwartier doen. Het is in Nij Barrahûs gebruikelijk om verder te kijken dan alleen de medische kant van zwanger worden. We bieden onze cliënten warmte en veiligheid. Goede begeleiding vind ik heel belangrijk. Die kan ik nu gelukkig bieden. Ik ben er trots op dat Nij Barrahûs in 2016 voor de tweede achtereenvolgende keer de Freya Award voor meest patiëntvriendelijke algemene fertiliteitskliniek van Nederland heeft gekregen!”
Drs. Jum Hondelink is fertiliteitsarts (sinds 1997) en werkt sinds 2012 bij Nij Barrahûs in Wolvega.