Je koopt een broodje omdat je de trein hebt gemist. Knaagt de zak chips leeg omdat je toch alleen thuis bent. Eet die gevulde koek omdat je eigenlijk aan het werk moet. Eten doen we vaak uit emotie; verveling, stress, angst – en niet per se vanuit de behoefte van ons lichaam. Slank worden lukt beter als je je gevoelens leert kennen. En daar kun je grip op krijgen.
Als we onze eet-beslissingen alleen baseren op logica, zouden we op basis van de hoeveelheid vitamines, mineralen en calorieën exact kiezen wat we nodig hebben om te leven. Maar dat doen we niet, we zijn geen robot. We beslissen om iets te eten op basis van hoe we ons voelen. Door stress heb je niet direct meer calorieën nodig, maar je hebt wel direct meer trek.
Emotie is eten. Als je als kind getroost werd met wat lekkers, valt te verwachten dat je onbewust aan snoep denkt als je getroost wilt worden. Niet omdat het verdriet je hongerig maakt, maar omdat je nu eenmaal vindt dat het zo hoort. Ook op latere leeftijd kun je dit nog aanleren. Uiteindelijk kan emotie-eten zo gewoonte-eten worden. Televisie-kijken met wat te eten, is zo normaal, dat je dit dag in dag uit doet.
Minder eten, meer troost
Hoewel eten geen stress wegneemt, is het wel een middel om leed te verzachten. Net zoals een troostend gebaar van een vriend of vriendin je problemen niet verhelpt, maar ook helpt . Maar hoe komt het dan dat we naar eten grijpen om ons beter te voelen? In plaats van een boek te lezen of met een vriendin te kletsen?
Eten is overal en mag altijd; het is niet gek als je bij de koffie koekjes eet of tijdens het wachten op het station een kroket koopt. Het is een makkelijke, goedkope, snelle, geaccepteerde en overal toepasbare manier om je even wat beter te voelen. Af en toe toegeven aan je emoties is geen probleem, maar wel als het de enige manier is om bijvoorbeeld met stress of verdriet om te gaan. Ook als je worstelt met gewichtsverlies, maar dit niet wilt lukken, weet je dat emoties in de weg staan. Daarom is het goed om na te gaan of je fysieke of emotionele honger hebt.
Wie wil afvallen maakt vaak een eetdagboek. Maar maak ook eens een emotie-dagboek.
Had je stress? Verveelde je je? Verdrietig? boos? En wat at je?
Doe-het-zelf-tip 1: Wees goed voor je emoties
Geef je honger een cijfer op de schaal van 1 tot 10. Fysieke honger merk je aan een rommelde maag en weinig energie. Hoe fysiek hongerig ben je eigenlijk? Als je emotioneel hongerig bent, zal je vaak hunkeren naar iets specifieks, zoals chocolade. Je hebt dan niet echt honger, maar probeert de emoties weg te eten.
Doe-het-zelf-tip 2: Ga aan de slag
Als je uit verveling vaak thuis de koektrommel leeg-eet, kun je ook tijdens die verveelmomenten op een andere manier met eten bezig zijn. Eet geen koekjes, máák ze. Eet geen kroket op het station, kijk naar de mensen die ze wél eten en bedenk wat zij voelen. Kijk zonder oordeel naar jezelf en naar anderen.
Slanke inspiratie
- Leer prioriteiten stellen. Wat is écht belangrijk in mijn leven? Ken het verschil tussen belangrijke en minder belangrijke dingen.
- Creëer meer vitaliteit door middel van voeding en beweging. Bouw voldoende herstelmomenten in en zorg dat je gepassioneerd bent over alle dingen die je doet. Neem regelmatig rust en probeer genoeg te slapen.
- Het helpt als je iedere avond voor het slapengaan drie positieve gebeurtenissen van die dag opschrijft. Schrijven helpt je om situaties vast te leggen, waardoor je op een andere, positievere manier terugkijkt op je dag. Het legt de nadruk op wat goed ging.
- Sta echt stil bij wat je voelt. Zo leer je je lichaam dat op de bank tv kijken niet meer gelijk staat aan eten.
- Aan alles kleeft een voor- en nadeel, zo ook aan nieuwe eet-gewoontes. Tegenvallers kun je beter incalculeren en opvangen als je van tevoren alvast nadenkt over hoe dat zal zijn.