Werken, werken, werken: jarenlang deed Anita Verstappen het met veel plezier. Toch liep ze op een gegeven moment vast. De energie was op. Dat moment gaf haar een nieuw perspectief op ‘gezond leven’.
“Dansen was altijd mijn passie”, vertelt Anita. “Jarenlang gaf ik les in sportcentra. De laatste jaren was ik er ook operationeel manager. Ik draaide echt op volle toeren. Ondertussen trouwde ik en kregen we twee kinderen. En ik werkte maar door. Ineens kwamen daar de fysieke klachten. Ik was moe en lusteloos, alle prikkels waren me te veel. Mijn energievoorraad was nul.” Gelukkig was haar wil om eruit te komen heel sterk.
Een mooie zoektocht
“Ik moest de balans tussen werk en privé terugvinden. Maar ik nam ook de inhoud van mijn werk onder de loep. Ik dacht dat ik fit was omdat ik minimaal zes uur per week spinning- en aerobicsles gaf. Niet dus! Ik besefte dat ik mijn gezonde leefstijl van voeding en beweging moest aanvullen met mentale fitheid. De perfecte aanvulling vond ik in verschillende vormen van bewegende meditatie, zoals tai chi. Dat heeft me geholpen mijn natuurlijke krachtbronnen terug te vinden. Ik leerde dat ik heel veel aankan als de taken die op mijn bordje liggen maar juist verdeeld zijn. Je ontkomt niet aan energievretende bezigheden, maar er moet evenredig veel aandacht zijn voor energieladers.”
Haar ideale plaatje werd helemaal compleet toen Anita haar inzichten ging delen met anderen. “Kijk, ik durfde uit mijn comfortzone te stappen. Niet iedereen heeft die kracht. Ik wil mensen helpen bij de vraag: wat heb ik echt nodig? Dat is een heel mooie zoektocht.” Ze volgde diverse trainingen, waaronder een cursus neurolinguistisch programmeren, en werd personal coach. Inmiddels heeft ze een goedlopende praktijk en ze geeft daarnaast nog steeds les in een sportcentrum, waarbij ze beweging en ontspanningsoefeningen combineert. “Wat ik heb geleerd in de cursussen pas ik voortdurend met veel plezier toe. Ook thuis. Als ouder ben je dagelijks een gezin aan het coachen, nietwaar? Ik leer mijn kinderen te luisteren naar hun lichaam en hun innerlijke stem. Als die je signalen geven, wat doe je daar dan mee? Wat maakt je echt gelukkig? Dat is een vraag die je jezelf altijd moet blijven stellen.”