Dierenarts Liesbeth Ellinger specialiseerde zich in homeopathie bij dieren. “Ik behandel niet alleen de klachten, maar het hele dier. Mijn patiënten verbeteren dus niet alleen fysiek, maar ook op emotioneel gebied. Erg mooi om dat te zien!”
“Er zijn meerdere patiënten waarbij ik me heb verbaasd over de krachtige werking van homeopathie. Zo heb ik een keer een hond behandeld met artrose in de heup. Hij kon alleen nog maar rustig lopen en sleepte al jaren met zijn poot. Als homeopaat kijk je naar het totaalbeeld en naar de specifieke kenmerken van een dier. Zo had deze hond een bijzonder grote kop en at hij werkelijk alles, zelfs een ton met aardappelschillen. Dat doet bijna geen een hond. Ik schreef hem Calcium carbonicum voor; honderd tot de dertigste keer verdund, een keer per dag, maximaal een week. Al na een dag werd ik gebeld door de eigenaar dat de hond rondjes door het huis rende. Of dat geen kwaad kon. Één dag!”
“Tijdens mijn studie kwam ik in aanraking met homeopathie en zag ik hoe goed het werkte. Helaas is er geen opleiding voor homeopathie en dieren. Ik heb dus een gewone opleiding gedaan voor het toepassen van homeopathie en ging die kennis gebruiken bij het behandelen van dieren. Dit bleek in de praktijk bijna hetzelfde te werken. Nu geef ik zelf cursussen aan boeren over hoe ze homeopathie kunnen toepassen bij hun eigen koeien.”
Bokken en steigeren
“Ik heb meer patiënten die ik nooit vergeet. Bijvoorbeeld een paard met een groot litteken op het bovenbeen, artrose in het kogelgewricht onder aan het been en een verkalkte pees. Hij kon alleen nog maar stappen en niet meer draven of galopperen. Het litteken zorgde voor een energieblokkade naar beneden waar klachten ontstonden. Volgens de dierenarts had het paard nog maar tien procent kans op functioneel herstel in zes maanden. Dat is werkelijk diagnose ‘hopeloos’ in diergeneeskundige-taal; je kunt nooit meer wat met dat paard.”
“De eigenaar had met heel veel moeite het vertrouwen van het dier gewonnen. Waarschijnlijk was het dier mishandeld in het verleden. Arnica is dan een geschikte oplossing. Na een week begon het dier al losser te lopen, na twee weken was het litteken volledig verdwenen en begon het paard weer te draven en galopperen. Na vier weken kreeg ik de vraag of ze hem alsjeblieft mocht berijden, hij stond te bokken en te steigeren in de stal. Uiteindelijk heeft dit paard zelfs nog sportwedstrijden gelopen!”
Kortzichtig
“Heel veel dieren komen pas bij mij als ze uitbehandeld zijn. Als er volgens de reguliere dierenarts niets meer aan te doen is en als ze, net als het paard, een hopeloos geval zijn. Een aantal dierenartsen vindt het prima om een dier door te sturen als ze het zelf niet meer kunnen genezen. Maar naast steun, krijg ik ook erg veel kritiek. In de praktijk zijn dat vooral opmerkingen van mensen die zich totaal niet in de homeopathie verdiept hebben maar wel uitgesproken meningen hebben. Dat vind ik nogal kortzichtig. Dankzij homeopathie zouden de boeren bijvoorbeeld minder antibiotica hoeven te gebruiken. Belangrijk omdat zij hun antibioticagebruik moeten reduceren. Ik zie dat het grote publiek of boeren best openstaan en het hartstikke interessant vinden. Maar de dierenarts wil er nog niets van weten.”
“Veel mensen hebben een bedriegend wereldbeeld opgebouwd uit materiële dingen. De wereld bestaat voor hun enkel en alleen uit materie. Homeopathie gaat daar dwars tegen in, wat mij betreft is er meer tussen hemel en aarde dan wij kunnen snappen. Maar dat past niet in ieders wereldbeeld en dat maakt mensen gewoon bang. En dat is zonde.”
Liesbeth Ellinger is homeopathisch dierenarts. Ze opereert niet maar richt zich puur en alleen op de kracht van homeopathie. In principe behandelt ze alle dieren. Maar de nadruk in de praktijk ligt op honden, katten en paarden. Voor meer informatie over haar werkzaamheden: centaurea.nl
Tekst: Danja Raven