Wie: Petra van Horen (48), woont in Spijkenisse, moeder van Julia en Hidde, docent

Na diverse fertiliteitsbehandelingen krijgt Petra van Horen slecht nieuws: ze is onvruchtbaar. Een paar jaar later wordt ze toch spontaan zwanger.

“Eigenlijk heb ik altijd een kinderwens gehad. Kort nadat mijn toenmalige vriend en ik trouwden, besloten we dan ook om ervoor te gaan. Twee jaar later was ik nog steeds niet zwanger en brachten we een bezoek aan de dokter. Voordat ik het wist zaten we in de medische mallemolen. Het begon met IUI (intra-uteriene inseminatie) en toen dat ook niet aansloeg, stapten we over op IVF. Ik prikte me wezenloos, maar het mocht niet baten: ik produceerde geen eitjes. De gynaecoloog zei dat ze alles hadden gedaan, maar dat het soms gewoon niet wil lukken. Ik was volgens hem onvruchtbaar.”

Onwerkelijk

“In het begin stak ik mijn kop in het zand, maar uiteindelijk kwam het er allemaal uit. Het voelde alsof ik faalde als vrouw en mijn lichaam me in de steek liet. Veel mensen zeiden goedbedoeld dat ik moest genieten van m’n vrijheid, maar zo zag ik dat absoluut niet. Ik ben echt door een rouwproces gegaan. Anderhalf jaar later zijn we een adoptieprocedure gestart, maar tijdens het traject liep onze relatie stuk. Door alle turbulente gebeurtenissen waren we elkaar kwijtgeraakt. De adoptie was van de baan en het moederschap leek verder weg dan ooit.”
“Via het internet leerde ik een leuke man kennen. Het eerste wat ik dacht toen ik hem zag, was: met hem zou het weleens kunnen lukken. Ik heb dat ook uitgesproken en gekscherend zeiden we tegen elkaar dat het een leuke verrassing zou zijn. Drie maanden later zat ik vol ongeloof op de wc met een positieve zwangerschapstest in mijn hand. Ik kon niet ophouden met lachen: het voelde zó onwerkelijk om na al die jaren zwanger te zijn! Omdat ik 38 was, kwam ik in aanmerking voor allerlei testen. Toch heb ik ervoor gekozen om alleen de 20-wekenecho te doen. De risico’s die een vruchtwaterpunctie met zich meebracht, wilde ik niet lopen. Bovendien had ik heel sterk het gevoel dat het allemaal goed zou komen. Dat bleek te kloppen, want Julia werd kerngezond geboren. Twee jaar later volgde haar broertje Hidde.”

Cadeautjes

“Dat ik twee kinderen op de wereld heb gezet, kunnen de artsen niet verklaren. Omdat ik kort na de geboorte van Hidde in de overgang ben gekomen, denk ik zelf dat het daarmee te maken heeft. Dat het lichaam in de periode daarvoor nog een laatste boost geeft waarbij elk mogelijk eitje dat er zit, loslaat. Wat de reden ook is, ik ben ontzettend dankbaar voor mijn koningskoppel. Het zijn twee cadeautjes die ik voor geen goud had willen missen!”