Henriëtte Becker leerde net als iedereen lezen en schrijven op school. Alleen leerde zij het pas vijf jaar geleden. “Nu snapt mijn zoon waarom ik elke avond Roodkapje voorlas. Dat kende ik uit mijn hoofd.”
Roodkapje
“We waren vroeger met zijn negenen thuis. Mijn moeder maakte schoon en kon alle hulp gebruiken om genoeg te verdienen. Dus hielp ik haar en was er geen tijd voor school. Daardoor heb ik nooit leren lezen en schrijven. Ik heb me er altijd voor geschaamd en was heel bedreven in het te verhullen. Mijn man, met wie ik veertien jaar samen was, heeft het nooit geweten. De kinderen ook niet. Toen ze klein waren, was er elke avond maar één verhaaltje dat ik voorlas: Roodkapje en de Boze Wolf. Dat kende ik uit mijn hoofd.”
Pleinvrees
“De wereld is best eng als je niet kunt lezen. Er zijn veel dingen die je niet begrijpt. Dat is voor mensen die met lezen en schrijven zijn opgegroeid waarschijnlijk heel lastig zich voor te stellen. Stel je voor dat je op een station staat in China en je moet van A naar B, maar je begrijpt niet wat de Chinese karakters betekenen. Dan raak je in paniek. Zo voelde ik me vaak als ik op een plek kwam waar ik de weg niet wist. In het ziekenhuis, op een station of in een vreemde stad. Maar ook in mijn eigen stad, in een buurt die ik niet kende. Op den duur bleef ik liever thuis. Ik werd zelfs bang de straat op te gaan. Ik kreeg pleinvrees. Er was een tijd dat ik bijna niemand zag.”
Magisch
“Na mijn scheiding kwam ik terecht bij de sociale dienst. Ik moest allerlei formulieren invullen en dat lukte niet. Ze kwamen erachter dat ik niet kon lezen. ‘Zou u niet naar school willen?’ vroegen ze. Zo kwam het dat ik vijf jaar geleden voor het eerst in de schoolbanken zat en woordjes leerde zoals een kind van zes. Leren lezen was iets magisch. Met ieder woord dat ik leerde op school, ontsloot de wereld zich een stukje verder voor me. Stapje voor stapje ging er een nieuwe wereld voor me open.”
Afgevallen
“Leren schrijven en lezen veranderde mijn leven. Het maakte me zelfverzekerder. Laatst reisde ik voor het eerst met de trein naar Woerden waar ik tijdens de Week van de Alfabetisering als spreker vertelde over mijn ervaringen. Dat had ik vroeger nooit gedurfd! Ik ben er ook gezonder van gaan leven. Ik was altijd dol op ijsthee. Liters dronk ik ervan. Totdat ik het etiket kon lezen en zag hoeveel suiker erin zat. Sindsdien ben ik gestopt en 23 kilo afgevallen.”
Voorbeeld
“In mijn werk bij het Leger des Heils kom ik geregeld analfabete mensen tegen. Ik probeer ze over te halen naar school te gaan. Vaak geloven ze niet dat ik het ook pas sinds kort kan. Sommigen zetten zich over hun schaamte heen. Die kom ik dan tegen op school. Dan ben ik heel blij dat ze de stap hebben durven zetten en dat ik een voorbeeld voor ze kan zijn. Het leven is zoveel mooier en zoveel makkelijker als je wel kunt lezen en schrijven.”
Boekenwurm
“Ik geniet intens van mijn nieuwe vaardigheden. Ik lees alles wat los en vast zit. Ik ben een boekenwurm geworden. En het mooie is: ik heb veel meer geleerd dan schrijven en lezen alleen. Laatst las ik het dagboek van Anne Frank. Ik vind het heel bijzonder dat ik die kennis over de oorlog via haar boek heb vergaard. En voorlezen! Dat is genieten! Als mijn kleinkinderen komen logeren, mogen ze kiezen uit alle verhalen die ze maar willen. Ik ben heel blij dat mijn repertoire nu bestaat uit veel meer dan Roodkapje alleen.”
Meer weten over alfabetisering? lezenenschrijven.nl