Ze was danseres, tandartsassistent en makelaar. Nu geeft ze yogales en organiseert ze yoga retreats. Christina Oud is naar eigen zeggen een ‘yes-woman’. Als ze iets wil in haar leven, gaat ze aan de slag om het te bereiken. “Toen ik een man in mijn leven wilde, zette ik à la Brigitte Kaandorp alvast vier biertjes klaar in mijn koelkast.”
Tenerife
“Zo’n tien keer per jaar organiseer ik yogavakanties op Schiermonnikoog, Ibiza en Tenerife . Ik houd van het eilandgevoel, van de ongedwongen sfeer en van water in je buurt. Omdat ik merk dat ik hier blij van word, denk ik na over hoe ik hier meer van in mijn leven kan krijgen. Op mijn visionboard, het bord met nieuwe doelen dat ik aan het begin van elk jaar maak, prijkt dan ook een Spaans eiland. De komende tijd ga ik onderzoeken op welk Spaans eiland ik wil gaan wonen, want oud worden in Nederland vind ik geen optie. Nu is mijn zoon pas acht jaar oud en helemaal niet bezig met verhuizen naar het buitenland, maar door mijn doel uit te spreken, zet ik al wat in werking.”
Miljonair
“Geld is voor mij geen drijfveer. Natuurlijk heb je het nodig om van te kunnen leven, maar ik woon liever in een sociale huurwoning en doe wat ik leuk vind, dan dat ik voor geld moet blijven hangen in een baan zonder voldoening. Voor ik yoga retreats en yogales ging geven, was ik danseres in showballetten, makelaar, tandartsassistente. Als een baan me ging tegenstaan, ging ik iets anders doen, hoe goed iets ook betaalde. Je hebt maar één leven, ik ga niet jarenlang iets doen wat ik niet leuk vind. Ik neem gewoon geen genoegen met een zesje.”
Spannend
“Elke yoga retreat is spannend. De investeringen zijn groot, en elke keer moet je maar afwachten of er voldoende deelnemers zijn. Toch is dit het dubbel en dwars waard. Zo’n groep onbekenden die met elkaar een hechte groep gaan vormen, ontroert me elke keer weer. Op de yoga retreats die ik geef, neem ik soms mensen mee die niet de hele reissom kunnen betalen. Financieel gezien misschien niet handig, maar ik word er blij van dat ik dat mensen kan geven die het nodig hebben. Ik zeg weleens: energetisch ben ik al lang miljonair, alleen mijn banksaldo laat het niet zien.”
Zielig
“Natuurlijk ken ook ik tegenslag. Dan roep ik twee dagen tegen iedereen die het maar horen wil, hoe zielig ik ben. Ik kom dan amper van de bank en Netflix mezelf door de dag. Tegen mijn zoontje en twee stiefdochters zeg ik dan: het is vandaag mama-verwendag, dus geef me maar veel knuffels. Ook mijn man vertel ik precies wat hij moet doen om me te helpen, zoals me even vasthouden omdat ik het nodig heb. Na twee dagen ben ik er dan klaar mee, dan is het weer tijd ergens mijn schouders onder te zetten. De belastingaangifte doen, bijvoorbeeld, want ook dingen die je niet leuk vindt, moeten gebeuren. Alleen doe ik ze wanneer het voor mij goed voelt.”
Kind en man
“Zo’n tien jaar geleden wilde ik moeder worden, maar ik had geen relatie. Binnen mijn vriendenkring ben ik op zoek gegaan naar een vader voor mijn ongeboren kind. Een onbekende zaaddonor wilde ik niet, omdat ik wel wilde dat mijn kind zijn vader zou kennen. Het lukte en ik werd moeder van een prachtige zoon.”
“Anderhalf jaar later was ik toe aan een man. À la Brigitte Kaandorp heb ik toen vier biertjes gekocht en in de koelkast gezet. In mijn kledingkast maakte ik ruimte vrij voor zijn kleding en ik onttrutte mijn huis alvast een beetje. Door dat allemaal te doen, straal je uit dat je klaar bent voor een relatie. Het zet iets in werking. Toen ik mijn huidige man tegenkwam, wist ik ook meteen: hé, daar ben je. Inmiddels zijn we zeven jaar samen. Ook binnen onze relatie hebben we van tijd tot tijd momenten waarop we elkaar vertellen wat onze behoeftes zijn en welke doelen we willen bereiken. De grootste fout die je kunt maken in een relatie is denken dat de ander vanzelf weet wat jij nodig hebt.”