Wie: Linde Brigitte (31), moeder van Mila (8), werkt bij een mediabedrijf
‘Ben ik echt zoveel dommer?’, vroeg Linde Brigitte Westra (31) zich vroeger geregeld af als haar vriendinnen na een uurtje leren goede cijfers haalden terwijl zij er na een hele dag blokken niets van bakte. Pas een paar jaar geleden ontdekte ze dat ze dyslexie heeft.
“Als ik mijn dochter, die nu acht is, een verhaaltje voorlees, krijg ik geregeld te horen: ‘Mam, dat staat er niet!’ Ik sla dan woorden over of ik lees ze in een andere volgorde. Er klopt dan niets meer van het verhaal en spannend is het zeker niet meer. Met schrijven heb ik het hetzelfde. Altijd al gehad. Toch is dat vroeger op school nooit ontdekt. Ik denk dat dyslexie toen ook nog niet zo bekend was. Je werd er in ieder geval niet op getest.”
“Zelf hoorde ik pas een aantal jaar geleden voor het eerst over dyslexie. Een meisje met wie ik in een cafeetje zat te praten, vertelde dat zij het heeft. Ik herkende zo veel van haar verhaal dat ik me realiseerde dat ik ook dyslectisch ben.”
“Als vroeger op school de toetsen werden uitgedeeld, wist ik dat ik zo snel mogelijk door de vragen heen moest. Zenuwachtig probeerde ik me er dan doorheen te worstelen, maar het lezen van de opgaven kostte me al zo veel moeite dat ik nooit op tijd klaar was. Ik vond leren dan ook helemaal niet leuk, terwijl ik er best de hersenen voor heb. Alleen werken ze op een andere manier. Ik ben veel meer beeld- en praktijkgericht. Na de basisschool kreeg ik het advies om naar een kleine school te gaan met veel aandacht voor de leerlingen op mavo/havoniveau. Ik baalde; al mijn vrienden en vriendinnen gingen naar een andere school.”
Volle agenda
“Door die hele schoolgeschiedenis en misschien ook wel door mijn opvoeding ben ik best onzeker en bescheiden, al wordt het de laatste tijd wel wat minder. Sinds twee jaar ben ik weer single. Tijdens mijn relatie ben ik veel van mezelf kwijtgeraakt. Nu vind ik mezelf weer langzaam terug. Ik ontdek wat ik zelf leuk vind om te doen, zoals het draaien van muziek. Dat is zo te gek! In mijn vrije tijd, naast mijn werk bij een mediabedrijf, ben ik dan ook vaak in de muziekstudio te vinden. Daarnaast staat mijn agenda vol afspraakjes om met vrienden en vriendinnen naar een leuke club of gezellig eettentje te gaan.”
“Toen ik de tekst ‘I love me’ op het T-shirt zag, moest ik me wel even achter mijn oren krabben. Die zou ik zelf nooit uitgezocht hebben! Want ik zelfverzekerd? Nee, dat niet, maar ik ben inmiddels wel blij met mijn leven. Blij met mijn mooie, pientere dochter en blij met de vele lieve mensen die ik om me heen heb verzameld. De dyslexie heeft me zeker wel belemmerd in mijn leven, maar het is ook weer niet een enorm groot probleem.”
Wat is dyslexie?
Uit onderzoek blijkt dat 3,6 procent van de leerlingen dyslexie heeft, oftewel zeven leerlingen op een school van tweehonderd leerlingen. De oorzaak ligt in de hersenen. Het hersengebiedje waar klanken aan schrifttekens worden gekoppeld, is te zwak aangelegd of moeilijk bereikbaar. Dyslexie is erfelijk. Een kind dat één ouder heeft met dyslexie heeft veertig tot vijftig procent kans er ook aanleg voor te hebben. Bij twee dyslectische ouders ligt dit percentage rond de tachtig procent.