Kalkgebrek is tegenwoordig een veel voorkomend verschijnsel. Het is vaak een gevolg van het gebruik van geraffineerde voeding, zoals produkten die van wit meel en witte suiker zijn gemaakt; ook tijdens een zwangerschap kan kalkgebrek optreden. Veel personen hebben te kampen met een stoornis in de mineraalhuishouding van de cellen. Ze eten wel voldoende kalkrijke voeding, maar het lichaam is niet in staat de in het voedsel aanwezige mineralen op te nemen.
De gevolgen zijn een toegenomen vatbaarheid voor infectieziekten, een verlaagde weerstand, een slecht gebit, ontkalking, en daarmee het bros worden van het beenderstelsel. Reden genoeg dus om kalkgebrek te voorkomen of op te heffen.
De eerste stap is het verbeteren van de voeding door alle verschraalde, geraffineerde voeding te vervangen door volwaardige, natuurlijke kost, zoals zilvervliesrijst, veel rauwkost in de vorm van geraspte worteltjes, sla van witte kool, koolrapen met blad en stengel, knolselderij, radijs, augurken, waterkers, look, sojaprodukten, vijgen, rozijnen, paranoten, amandelen, maanzaad en reformzuurkool.
Uiteraard bevatten ook zuivelprodukten als melk, kaas, kwark en echte yoghurt veel kalk. Wil de kalk goed door het lichaam worden opgenomen, dan moet er voldoende vitamine D aanwezig zijn. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor volwassenen bedraagt 5 microgram. Zuigelingen en jonge kinderen hebben meer nodig. Levertraan bevat veel vitamine D.
Ga niet zonder advies van een arts zomaar kalktabletjes slikken. Een teveel aan kalk kan het ontstaan van nierstenen bevorderen. Kalk is ook van invloed op de werking van bepaalde geneesmiddelen die hartpatiënten gebruiken.
Een homeopathisch middel dat al deze risico's niet heeft en dat dagelijks zonder bezwaar kan worden ingenomen, is Urticalcin.
Urticalcin
(3x daags 5 tabletten) bevordert het vermogen van het lichaam om uit het voedsel de noodzakelijke mineralen op te nemen.
Verwant onderwerp: Botontkalking.