Mijn dochter van 20 en ik (49) hebben regelmatig last van aarsmaden, vooral mijn dochter heeft er slapeloze nachten van. De andere gezinsleden hebben (bijna) nooit last! We doen er van alles aan om besmetting te voorkomen, zoals handen wassen na het toiletbezoek en voor het eten, iedere dag deurklinken en wc-bril soppen, beddengoed, ondergoed, handdoeken op 60 graden wassen. We eten ui, mosterd, zuurkool en regelmatig knoflook. Meestal stopt het gekriebel na een aantal dagen, maar het blijft terugkomen. We wonen in een oud huis en hebben ook een kat, zou dat de reden van de steeds terugkomende maden kunnen zijn? Kan het zijn dat iemand anders uit ons gezin de ‘drager’ is en ons steeds besmet? Wat kunnen we doen zodat we madenvrij zijn en blijven?
– M. en S. te Z.
Hans van Montfort, natuurarts:
U beschrijft een zogenaamde parasitaire infectie. De letterlijke vertaling van parasiet is mee-eter. In totaal kunnen meer dan zeventig parasieten de mensen belasten. Wormen vormen de zogenaamde meercellige parasieten. Deze zijn (meestal) met het blote oog waarneembaar en leggen eitjes. Circa 10 tot 14 procent van de kinderen is besmet de zogenaamde Enterobius vermicularis oftewel de aarsmaden. Deze wormen leven in zowel de dunne darm als in de dikke darm.
De circa 1 mm lange vrouwtjes leggen in het gebied van de anus 5000 tot 10.000 eitjes waaruit larven ontstaan. Na 5 tot 6 weken vormen zich hier de volwassen wormen. De klachten zijn inderdaad anale jeuk, soms eczeem, onrust, slapeloosheid en soms diarree. Bij vrouwen kan dan ook nog makkelijker een ontsteking van de vagina bijkomen. De besmetting vindt meestal plaats van mens tot mens. En de ene mens is er gevoeliger voor dan de ander. Dit heeft onder andere te maken met de functie van het darmimmuunsysteem.
Wat nu te doen: Om te beginnen moet de aard van de worm zeker gesteld worden. Een lintworm bijvoorbeeld legt ook eitjes waaruit kleine wormpjes ontstaan die ook anaal naar buiten kunnen komen. De huisarts is degene die deze diagnose zeker kan stellen door middel van het plakken van een plakband in het anaal gebied, waarna na het verwijderen de eitjes zichtbaar zijn onder de microscoop. Eventueel kan ook een parasietentest worden gedaan in het ziekenhuis.
Bij een parasitaire infectie is het daarbij regel dat alle gezinsleden en eventueel huisdieren tegelijkertijd behandeld worden voor een dergelijke infectie. Iemand kan inderdaad drager zijn die voortdurend de anderen herbesmet.
Om daarna de darm te beschermen geef ik vaak vloeibare MSM (methyl sulfonyl methaan, een natuurlijke zwavelverbinding). Dit raad ik altijd aan bij mensen die makkelijk contact maken met parasieten zoals onderwijzend personeel (denk aan de kinderen in de zandbak). Ook is het goed langdurig een pro-bioticum te nemen om het darmimmuunsysteem verder te ondersteunen.