Wie: Monique Christiaans, moeder van twee kinderen (nu 6 en 10), yoga-instructeur, detoxbegeleider en oprichter van Zenzo yoga, www.zenzoyoga.nl
Altijd sportte Monique Christiaans. Ze liep hard, deed de Dam-tot-damloop en werkte zelfs in een sportclub. Tot ze baarmoederhalskanker krijgt. “Tijdens en na mijn ziekte was mijn conditie nul-komma-nul. Sporten kon ik niet, maar aan yoga doen wel. De kracht die yoga me gaf, wil ik nu anderen laten ontdekken.”
“Vier jaar geleden stond mijn leven op zijn kop door de diagnose baarmoederhalskanker. Mijn kinderen waren toen zes en twee jaar oud. Zie ik ze nog opgroeien, is het eerste wat door je hoofd schiet. Vooral omdat mijn moeder een aantal jaar eerder aan kanker was overleden, ik was toen zwanger van mijn dochter. Na de diagnose moest ik elke dag naar het ziekenhuis voor bestralingen en kreeg ik wekelijks chemo, de tumor was te groot om operatief te verwijderen. Gelukkig met positief resultaat, maar mijn lijf was flink toegetakeld. Van de een op de andere dag zat ik in de overgang. Daarbij komt de angst voor terugkeer, die nog regelmatig opspeelt. Als ik ook maar iets voel, denk ik: het is toch niet terug? Van iedereen om je heen moet je blij zijn, dat de kanker weg is. En heus, dat ben ik. Natuurlijk! Maar ook het leven als ex-kankerpatiënt valt niet altijd mee.”
Iedereen heeft een verhaal
“Toen ik niet kon sporten, ontdekte ik yoga, want dat kon ik wel. Ik merkte al snel dat de oefeningen en bewegingen de scherpe kantjes van mijn pijn en verdriet afhaalde. Ook mijn lijf werd langzaamaan weer sterker. Ik raakte zo enthousiast dat ik een opleiding tot yogateacher ben gaan volgen en Zenzo yoga ben gestart. Vandaaruit organiseer ik nu regelmatig yoga- en detoxweekenden aan zee. Tijdens die weekenden is er veel aandacht voor ieders verhaal. Want iedereen krijgt zijn portie van verlies, ziekte en verdriet, zeker als je ouder wordt. Tijdens zo’n weekend is er ruimte om daar bij stil te staan. In je eentje, of door het te delen met de groep. Dat levert zulke ontroerende ontmoetingen op. Laatst ging er een perfect verzorgde dame mee, ze had een goede baan. Echt iemand waarvan je denkt ‘die heeft haar leven op de rit’. Bleek ze gebukt te gaan onder eenzaamheid. Tijdens dit weekend besefte ze dat en deed ze contacten op. Ze was er zo blij mee dat ze me eenmaal thuis een kaart stuurde. Ik vind het geweldig dat ik iets voor haar heb kunnen betekenen. ”
Niemand die iets aan je vraagt
“Ik woon in Zandvoort en dat is ook de plek waar de weekenden plaatsvinden. In elk seizoen, want elk jaargetijde heeft zijn eigen kracht. Over het strand lopen met indrukwekkende wolkenpartijen is minstens zo fijn als onder een strakblauwe lucht. Tijdens de wandelingen en de yogasessies hoef je even helemaal niets, je bent daar voor jezelf. Je bent niemands partner, niemands moeder, niemands vriendin, niemand vraagt iets van je. Ik geloof dat dat van tijd tot tijd heel belangrijk is. Dat je tijd inlast om even stil te staan en tot je zelf te komen.”
Haal meer uit elke vakantie
- Sport na afloop van je laatste werkdag – Zo raak je opgebouwde adrenaline beter kwijt en voorkom je dat je je de eerste dagen van je vakantie ziek voelt omdat je lijf vol zit met stresshormonen.
- Zorg voor een leuke laatste vakantiedag – We onthouden vooral de meest positieve, de meest negatieve en de laatste ervaring van onze vakantie. De eerste twee zijn lastiger te beïnvloeden, maar voor een leuke laatste ervaring kun je zorgen. Sluit je vakantie dus niet af met schoonmaken van je vakantiehuis – doe dat de avond ervoor – maar met een leuke excursie op de dag van vertrek of sluit af met een afscheidsetentje.
- Begin op woensdag weer met werken – Een korte eerste werkweek met het weekend alweer in zicht, helpt je het relaxte gevoel nog even vast te houden.
- Plan na de vakantie een ‘terugblikavond’ in – Zet eten uit je vakantieland op tafel, kijk foto’s en haal vakantieherinneringen op.