Als Barbara door de crisis in 2012 minder te besteden heeft, bedenkt ze een inventieve manier om tóch biologische groente en fruit te eten. Haar Groenteclub blijkt een groot succes. “Je hebt veel meer verbinding met het eten op je bord.”
“Biologisch eten is één van mijn kernwaarden. Ik wil zo goed mogelijk met de aarde omgaan, daar hoort biologisch eten voor mij echt bij. Toen ik de crisis duidelijk merkte aan mijn huishoudportemonnee, ben ik op zoek gegaan naar mogelijkheden. In de krant las ik een artikel over bioboer Krispijn van den Dries. Hij stortte uit protest zes ton aardappelen midden op de Dam. Door de goedkope import zat hij met schuren vol aardappelen. Het liefst wilde hij zijn uien, aardappelen en wortelen direct aan de consument leveren. Met dat idee in mijn hoofd heb ik hem gebeld. Meteen was Krispijn enthousiast en stelde hij voor om drie zakken van tien kilo bij mij thuis te brengen. Ik heb toen vrienden en kennissen gemaild waarvan ik wist dat ze biologisch eten net zo belangrijk vinden. Diezelfde middag kwamen ze nog langs om het op te halen.”
Kromme komkommers
“Heel toevallig probeerde Krispijn net een samenwerkingsverband te vormen met andere boeren, zodat ze het hele jaar een compleet assortiment groente en fruit aan konden bieden. Dat kwam goed uit, want nu kon je niet alleen aardappelen, wortelen en uien via hen bestellen, maar ook kromme komkommers en sla. Twee weken later heb ik dezelfde groep mensen gemaild. In plaats van negen bestellingen, kreeg ik er nu vijftien binnen. Door mond-tot-mondreclame waren steeds meer mensen geïnteresseerd in onze goedkopere biologische groente en fruit. Er zijn nu 240 gezinnen in Bussum aangesloten bij de Groenteclub en er zijn drie andere clubs opgericht. Het is dus heel organisch gegroeid.”
“Pas zei iemand dat ze het zo mooi vindt dat ze nu meer verbinding heeft met haar eten. Voor mij is dat net zo. Ik maak de seizoenen bewuster mee. Als je je aansluit bij de Groenteclub moet je één keer in de zes weken meehelpen. Alle groente gaat dan door je handen, je ziet hoe het binnenkomt en helpt met zorg een pakket samenstellen voor anderen. Je doet het dus voor én met elkaar. Naast dat het heel gezellig is, wordt de verbinding met het eten op je bord hierdoor alleen maar groter.”
Niet vanzelfsprekend
“Aan de versheid van onze groente en fruit raak je verslingerd. Dinsdag wordt het geoogst en woensdag ligt het al op je bord. Het komt weleens voor dat je iets bestelt en het vervolgens niet krijgt. De oogst is dan mislukt door een bepaalde vlieg bijvoorbeeld of de boer krijgt een prei niet uit de grond omdat het te hard vriest. Dat is het grote verschil met eten uit de supermarkt. Het is niet alleen verser, maar het is ook minder vanzelfsprekend.”
“Ik hoop dat op deze manier biologisch eten voor steeds meer mensen bereikbaar wordt, ook als je een kleine portemonnee hebt. Iedereen zou het verhaal moeten kennen achter de biet op zijn bord.”