Een kwart procent van de vrouwen boven de 45 jaar heeft een trage schildklier. Eén van de belangrijkste kenmerken daarvan is vermoeidheid. Soms is een traag werkende schildklier aangeboren, in andere gevallen ontstaat het door een ontsteking, auto-immuunziekte (de ziekte van Graves en de ziekte van Hashimoto) of een jodiumtekort.
De schildklier is een klein kliertje in de hals dat schildklierhormonen (T4 en T3) aanmaakt. Via het bloed gaan die hormonen naar alle cellen en organen. De schildklierhormonen spelen een grote rol bij de stofwisseling in de cellen. De cellen hebben de schildklierhormonen nodig voor de opname van voedsel zodat ze dit kunnen omzetten in energie. Die energie wordt gebruikt voor allerlei lichaamsprocessen, zoals groei, de stofwisseling en het hartritme.
Er is ook belangrijke relatie tussen een trage schildklier en langdurige stress. Stress put de bijnieren uit, wat de hormoonproductie in de schildklier ontregelt.
Slimme oplossingen uit je keuken
- Jodium is van belang voor het functioneren van de schildklier. De schildklier heeft tussen de 150 en 300 microgram per dag nodig. Jodiumrijke voedingsmiddelen zijn bijvoorbeeld: zeewier, kelp, aardappelen en cranberry’s. Selenium zit in paranoten, orgaanvlees, knoflook, ui, eidooier, broccoli en champignons.
- Een belangrijke jodiumleveranciers is ook gewoon keukenzout en brood, omdat jodium is toegevoegd aan keukenzout (JOZO-zout) en aan bakkerszout. Wie zelf brood bakt zonder gejodeerd zout of nooit keukenzout gebruikt, moet kritisch kijken naar de jodiuminname.