• Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

MixCom ContentMixCom Content

Creatieve specialisten in Design, Content en Digital

Ziekte van Pfeiffer

Mijn dochter van elf jaar heeft de ziekte van Pfeiffer. Via een bloedtest is geconstateerd dat ze het waarschijnlijk al langer onder de leden heeft. Ik geef haar dagelijks veel vitamine C en Echinaforce en ook drinkt ze veel vruchtensappen en water. Wij zien echter nog weinig verbetering. Nu las ik dat Ailantus Gladulosa D6 soms ook helpt, maar wel in overleg met de huisarts. Heeft u nog tips en ervaringen met dit middel, en is het geschikt voor kinderen?
– Judith Nijborg, Annen

Alexandra Alons, natuurarts:
Ik heb geen ervaring met Ailantus Gladulosa. Bij de ziekte van Pfeiffer geef ik in de praktijk zeer hoge doseringen vitamine C tot darmtolerantie (dat wil zeggen: net zo hoog doseren totdat je diarree hebt of sterk geprikkelde darmen en dan net iets lager doseren voor onderhoud). Je kunt dan beginnen met ieder uur een tablet van 1000 mg vitamine C (geen time-released!). Daarnaast schrijf ik vlierbessensap voor, tweemaal daags een borrelglaasje, zoethoutthee (drie kopjes per dag), als extra antiviraalmiddel een mengsel van zeventien paddenstoelen (MyCommunity van Paul Stamets) en vaak ook extra zink. Bij pfeiffer zien we nogal eens dat er uitputting is van de bijnieren, vaak door stress. Inzicht krijgen in gedrag, leren omgaan met stress en een middel als Ribes nigrum (gemmotherapie) ter ondersteuning van de bijnieren kan dan zinvol zijn. Als er extreme moeheid is, kan extra ginseng, bijvoorbeeld Il Hwa ginsengstroop vaak net wat meer energie geven.

Voor meer info zie antiviraal.nl.

Vorige bericht Bijnieren en schildklier
Volgende bericht Vaccinatie

Ziekte van Pfeiffer

Hoe merk ik het?

  • Keelpijn
  • Koorts
  • Forse klierzwelling in de hals, vaak ook elders in het lichaam
  • Nadien een aanhoudende vermoeidheid

Hoe werkt het?

    De ziekte van Pfeiffer (mononucleosis infectiosa of klierkoorts) begint vaak met een keelontsteking en forse zwelling van de lymfeklieren in hals en nek. Ook elders in het lichaam (bij het sleutelbeen en onder de oksels) kunnen de lymfeklieren flink opzetten. milt en lever kunnen ook vergroot zijn. Vaak ontstaat er een lichte leverontsteking, soms met geelzucht. Over het algemeen duurt herstel bij de ziekte van Pfeiffer langer dan bij een gewone keelontsteking. Nadat de keelontsteking genezen is, kunt u nog geruime tijd last hebben van een gevoel van vermoeidheid. Het verloop van de ziekte kan sterk wisselen. Vaak (vooral bij kinderen) verloopt het vrij mild en is het klinische beeld nauwelijks te onderscheiden van een gewone keelontsteking. Maar soms is de keelontsteking hevig, bent u behoorlijk ziek en volgt er een langere periode van vermoeidheid.

Hoe ontstaat het?

    De ziekte van Pfeiffer is een besmettelijke ziekte die we vooral bij adolescenten aantreffen. Het wordt ook wel de ‘kissing disease’ genoemd. Dit zegt wat over de wijze waarop de ziekte kan worden overgedragen. De ziekte wordt veroorzaakt door het Epstein Barr-virus. De incubatietijd (de periode die ligt tussen besmetting en ziek worden) bedraagt één tot twee maanden.

Hoe ga ik er zelf mee om?

    Omdat de ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door een virus en er geen geneesmiddelen tegen virussen bestaan, betekent dit dat er ook tegen de ziekte van Pfeiffer geen geneesmiddelen zijn. Net als bij een ‘gewone’ keelontsteking kunt u wel proberen met huismiddeltjes de klachten wat te verzachten; een gorgeldrankje, wat zuigtabletten en eventueel een paracetamol tegen de pijn.

Hoe gaat de arts er mee om?

    Als een keelontsteking heel hevig is of langer dan een week aanhoudt is het raadzaam de huisarts te raadplegen. Ook voor de arts is het vaak niet mogelijk alleen op grond van het klinische beeld een onderscheid te maken tussen andere vormen van keelontsteking en de ziekte van Pfeiffer. Als de keelontsteking langer dan tien dagen bestaat kan de ziekte van Pfeiffer door een bloedtest worden aangetoond. Zoals al gezegd: er is geen specifieke therapie voorhanden. Uw huisarts zal u aanraden voldoende rust te houden en gehoor te geven aan de signalen die uw lichaam geeft. U bent hersteld als u zich weer helemaal fit voelt. Hoe lang dat duurt is niet te voorspellen. De mate van herstel kan niet door bloedtests worden bepaald. De ziekte van Pfeiffer is een besmettelijke ziekte. Na herstel is de besmettelijkheid voorbij. Tijdens de ziekte is het verstandig intiem contact met anderen te vermijden.

Vorige bericht Ziekte van Kahler
Volgende bericht Omarm jezelf niet, probeer juist te veranderen

Ziekte van Pfeiffer

De beroemde kusziekte, ofwel de ziekte van Pfeiffer, is een acute virusinfectie die vooral bij kinderen en jonge volwassenen voorkomt. Het Epstein-Barr-virus wordt overgebracht via het mondslijmvlies, een kus is dus niet de enige veroorzaker. Ook ‘gewoon’ speeksel via de lucht kan het virus overdragen. Wie in aanraking is geweest met iemand die dit virus heeft, kan na ongeveer acht dagen zelf de gevolgen ervan ervaren.

De ziekte kan plotseling opduiken met koude rillingen en koorts. In eerste instantie lijkt het op griep. Na een dag of twee ontstaan er pijnlijke zwellingen van de lymfeklieren, vooral van de halsstreek, als ook in de oksels en liesstreek. Bloedonderzoek wijst uit of het daadwerkelijk Pfeiffer is.

Er zijn verschillende verschijningsvormen, waarvan één met ernstige keelontsteking en één met uitsluitend koorts. De bijverschijnselen kunnen zijn: buikpijn of zwelling van milt en/of lever. Na twee à drie weken verdwijnen deze symptomen, maar vaak blijft de vermoeidheid. Die moeheid kan soms maanden aanhouden en het dagelijkse functioneren belemmeren.

De ziekte van Pfeiffer is niet geschikt voor zelfmedicatie. Raadpleeg altijd een arts.

Zelf doen bij de Ziekte van Pfeiffer
Neem in ieder geval voldoende (bed)rust, zolang de vermoeidheid aanhoudt. Het wordt afgeraden de eerste zes tot acht weken zwaar te tillen of flink te sporten. Ga ook overbelasting of plotselinge afkoeling uit de weg.

Voedingsadvies
Eet zo min mogelijk geraffineerde voeding, snackbar-eten en kant-en-klaar maaltijden. Ook zware, vette en eiwitrijke maaltijden worden afgeraden. Kies wel voor lichte, volwaardige voeding die rijk is aan mineralen en vitaminen. Drink (versgeperste) vruchtensappen vermengd met (niet-bruisend) bronwater. Kies voor vitamine C-rijke voeding (fruit, groenten en aardappelen) en drink dagelijks kruidenthee (rozenbottels, tijm, jeneverbes en guldenroede).

Vorige bericht Ziekte van Lyme
Volgende bericht Malaria

Bron

AnkeilerZiekte van Pfeiffer
NaamNatuurlijk & Gezond
Datum©2011 Mix Media B.V., Lelystad
URLhttp://www.mixmedia.nl
ISBN978-90-75690-54-5

Primary Sidebar