Schimmels zijn een soort planten. Ze leven van afvalstoffen of levende organismen. Er zijn duizenden en duizenden soorten schimmels. Het aantal dat de mens ziek kan maken is betrekkelijk klein. Ze slaan vooral toe als de weerstand niet optimaal is.

Veelvoorkomende schimmelinfecties:

• Eczeemachtige aandoeningen, bijvoorbeeld aan het hoofd, in de liezen of onder de borsten. Omdat in de huidplooien zweet moeilijk verdampt, wordt die plek vochtig. Er kan daar een schimmelinfectie ontstaan.
• Ringworm is een schimmelinfectie die zich uit als ringvormige rode plekken met schilfers die zich naar buiten uitbreidt. Het heeft dus niets met wormen te maken.
• Voetschimmel of zwemmerseczeem begint vaak klein, met een kloofje tussen de tenen. Als er niets aan wordt gedaan, kan het zich snel uitbreiden. Droog de tenen na het baden of zwemmen goed af want als de huid nat en week is, kan de schimmel eenvoudiger binnendringen en uitgroeien. Bij een onvoldoende weerstand kan dit tot een infectie leiden.
• Spruw is een schimmelinfectie in de mond, een vorm van mondslijmvliesontsteking. Het wordt veroorzaakt door de candida-schimmel en komt vooral voor bij pasgeboren baby’s of jonge kinderen met weinig weerstand. De schimmel op zich komt bij vrijwel iedereen in de mond voor, maar als het milieu voor de schimmel gunstig is, kan het gaan woekeren of pijnlijk worden.
• Vaginale schimmels ontstaan als de candida-schimmel, die van nature voorkomt, de overhand krijgt. Dit kan als het normale (zure) milieu in de vagina is verstoord, bijvoorbeeld door het gebruik van zeep of antibiotica. Besmetting ontstaat ook door seksueel contact. Vaak zijn de schaamlippen rood en is er veel jeuk.

Voetschimmel en zwemmerseczeem zijn geschikt voor zelfmedicatie. Raadpleeg bij andere schimmelinfecties een arts.

Zelf doen bij een schimmelinfectie
Zorgen voor een optimale weerstand bij een schimmelinfectie. Schoonhouden van de huid is goed, maar te veel en te heet douchen is dat niet. Dat gaat namelijk ten koste van het beschermende zure laagje dat als eerste beschermingsmantel tegen het binnendringen van ziekteverwekkers en dus ook schimmels fungeert. Wees voorzichtig met zeep en vaginale sprays. Droog de huid goed af, en wees zorgvuldig bij huidplooien en tussen de tenen.

Schimmels gedijen het beste in een vochtig, warm milieu. Draag daarom geen ondergoed dat te strak is en broeit, of schoenen die niet ventileren. Houd eventueel de ruimte tussen de tenen wat vettig.

Candida syndroom
Candida (officieel: Candida albicans) is een gist die bij ieder mens voorkomt op de slijmvliezen in de mond, in de darmen, op de huid en bij vrouwen in de vagina. Normaal gesproken leeft het gistorganisme in evenwicht met andere micro-organismen. Onze natuurlijke afweer waakt ervoor dat candida niet de overhand krijgt. Candida is dus in principe onschuldig, waarvan we weinig last hebben.

Als onze afweer sterk vermindert, verandert candida van de gistvorm in een schimmeldraden-vorm. Die schimmel kan zich dan vermeerderen en is uiteindelijk zelfs aantoonbaar in het bloed. Op dat moment is er sprake van een candida-infectie. Een arts moet deze candida-infectie moeten vaststellen.

Een candida-infectie leidt tot vervelende klachten, zoals een slechte darmwerking, vermoeidheid en allergieën. Natuurartsen schrijven in zo’n geval een anti-candida-dieet voor.

Volgens veel natuurgeneeskundige artsen komt de candida-schimmel ook in een eerder stadium op microniveau in het bloed voor en kan het zich zelfs in bepaalde organen nestelen. Er kunnen dan verschillende vage gezondheidsklachten ontstaan, zoals aanhoudende vermoeidheid, allergieën en telkens terugkerende ontstekingen. Deze verschijnselen noemt men binnen de natuurgeneeskunde het candida-syndroom.

Een speciaal anti-candida-dieet, in combinatie met maatregelen die de verzwakte afweer versterken en de darmflora opbouwen, kan in dat geval tot goede resultaten leiden.